e-Bidding i e-Auctions

e-Bidding i e-Auctions

Podstawowe pojęcia negocjacji

 

W dzisiejszych czasach namnożyło nam się tego “e-“. Mamy e-mail, e-PIT, e-rejestrację, e-bilet i wiele wiele innych. Mamy też e-negocjcje oraz e-Bidding i e-Auctions

 

e-Bidding i e-Auctions

 

e-Bidding

Możemy przetłumaczyć jako elektroniczny system licytacji. Jest to rodzaj procedury przetargowej.

Jest to zazwyczaj tylko etap prowadzący do dalszych negocjacji. Nie ma pełnej transparentności, brak jasnych i zdefiniowanych reguł. Co najważniejsze ani po stronie kupującego ani sprzedającego nie występuje zobowiązanie do transakcji.

e-Bidding / e-Licytacja w organizacjach mających mnóstwo dostawców i cały szereg różnych produktów i usług na liście “do kupienia” to są całe systemy procurement’owe. Obsługują one proces od zaproszenia do składania ofert, poprzez samo składanie ofert, a kończą się na ocenie złożonych ofert. 

Przykładami e-Bidding są RFQ (request for quotation), RFP (request for proposal), RFI (request for information).

 

e-Auction

To aukcja elektroniczna, czyli transakcja pomiędzy sprzedającymi a oferentami, która odbywa się na rynku elektronicznym. Umożliwia dostawcom wzajemne licytowanie się w trybie online o umowy zgodne z opublikowaną specyfikacją. Takie rozwiązanie na pewno sprzyja konkurencyjności. Nie sprzyja jednak budowaniu relacji ani ścisłej współpracy pomiedzy dostawcami a odbiorcami.

Ich charakterystyczne cechy to:

  • pełna transparentność
  • jasne i zdefiniowane reguły
  • zobowiązanie do sprzedaży / zakupu

Warto w tym miejscu wspomnieć jeszcez o kilku rodzajach e-Auction. Są to:

  • Klasyczna aukcja odwrócona – Classic reverse auction
  • English auction
  • Dutch auction
  • Japanese auction

 

Najpopularniejsze są aukcje angielskie (English Auction) i aukcje holenderskie (Dutch Auction).

W aukcji angielskiej zaczynamy od najgorszej (dla sprzedającego ceny), która jest przez kupujących podnoszona. Z punktu widzenia kupującego cena rozpoczyna się od najlepszej (najniższej), a kończy na najgorszej (najwyższej).

Typowe przykłady English Auction przeprowadzają cyklicznie słynne domy aukcyjne Christie’s czy Sotheby’s.

Aukcja holenderska jest odwrotna. Rozpoczyna się od opcji najwyższej (najlepszy wariant dla sprzedającego) i stopniowo spada, do czasu kiedy któryś z kupujących nie zaakceptuje poziomu ceny. Zatem z punktu widzenia kupującego, aukcja holenderska zaczyna się od najgorszego pułapu, a kończy się na najlepszym (najniższa cena, po której można dany przedmiot kupić).

Przykład aukcji holenderskiej to aukcje kwiatowe w Aalsmeer – mieście w północnej Holandii słynnym jako centrum hodowli i handlu kwiatami.

 

 

Może Cię zainteresować:

negocjacje on line – dobre i złe strony