Henry Kissinger

Henry Kissinger

Negocjacje międzynarodowe

Henry Kissinger a właściwie Heinz Alfred Kissinger –  to amerykański polityk i dyplomata.  Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego i Sekretarz Stanu podczas prezydentury Richarda Nixona oraz Geralda Forda. Profesor nauk politycznych Uniwersytetu Harvarda. Człowiek Roku według tygodnika ‘Time’ w 1972 roku oraz laureat Pokojowej Nagrody Nobla w roku 1973.

Przez niektórych zwany najwybitniejszym negocjatorem wszech czasów…

 

Henry Kissinger

 

Ponoć wszyscy amerykańscy prezydenci od Johna F. Kennedy’ego po Donalda J. Trumpa zasięgali jego opinii w kwestiach międzynarodowych.

Cieszy się on uznaniem również wśród naukowców i badaczy z dziedziny negocjacji.

Trzej profesorowie z Harvardu: James K. Sebenius (Harvard Business School), R. Nicholas Burns (Harvard Kennedy School of Government) i Robert H. Mnookin (Harvard Law School) napisali książkę przedstawiają kompleksową analizę jego sukcesów negocjacyjnych. (link do książki tutaj)

 

Henry Kissinger brał udział m.in. w negocjacjach z:

  • Chinami (otwarcie polityczno-gospodarcze Chin)
  • ZSRR (dot. kontroli zbrojeń)
  • Wietnamem (Paryskie Porozumienie Pokojowe)
  • Egiptem i Syrią (dot. Izraela)
  • Rodezją (dziś Zimbabwe)

 

By oddać cały obraz tego męża stanu należy dodać, że był zwolennikiem polityki realnej. Wielu politologów i znawców historii USA uznaje go za najwybitniejszego sekretarza stanu. Jednak przez wielu  obrońców praw człowieka oskarżany był o zbrodnie wojenne.

 

Poniżej kilka punktów charakteryzujących tego niewątpliwie błyskotliwego polityka:

  1. Niezwykła skuteczność w “odczytywaniu partnerów” (tu właściwa interpretacja sygnałów niewerbalnych i zgadywanie intencji oponentów)  oraz nawiązywaniu relacji interpersonalnych.
  2. Ogromna zręczność ale też brak skrupułów i wyrachowanie.
  3. Niebywały upór, wytrwałość i konsekwencja w działaniu.
  4. Zawsze pamiętał o odpowiedniej perspektywie i strategicznym podejściu do tematu negocjacji.

 

Dla stylu negocjacyjnego Kissingera charakterystyczne są dwa pojęcia “zoom in” & “zoom out”.

Zoom in można przetłumaczyć jako podejście oparte na budowaniu relacji, zbliżenie się do ludzi, a nie tylko postrzeganie partnerów negocjacyjnych jako oponentów.

Zoom out z kolei może oznaczać oddalanie się od stołu negocjacyjnego i spojrzenie na problem czy cały proces negocjacyjny z odległej, strategicznej perspektywy.

 

 

Może Cię też zainteresować:

James A. Baker III

książka o negocjowaniu, konsultacje dot. negocjacji