Wykorzystanie głosu – wokalizm
Jest takie pojęcie jak wokalizm, czyli nauka o głosie. Mówiąc wprost to sposób w jaki mówimy – głośność wypowiedzi, specyficzny rytm i ton. Dziś artykuł pt. Wykorzystanie głosu – wokalizm
Wykorzystanie głosu – wokalizm
Wokalizm obejmuje ton głosu, wysokość inaczej głośność, rytm, jakość i fleksję.
Ton głosu
Odzwierciedla on poziom entuzjazmu, podekscytowania, albo po prostu zainteresowania danej osoby tym, co mówi. Ton może być wysoki, jeśli mówca jest podekscytowany tematem, o którym mówi lub niski, jeśli jest znużony i znudzony.
Głośność
Zwana też amplitudą to nic innego jak siła naszego głosu. Niewielka głośność to zazwyczaj wynik nieśmiałości czy stresu mówcy. Duża głośność to z kolei oznaka pewności siebie.
Dla słuchaczy najlepszy jest przekaz o umiarkowanej głośności, bowiem ten za cichy będzie ich usypiał, natomiast ten za głośny będzie wzbudzał niepokój albo denerwował.
Rytm
To innymi słowy tempo mówienia. Co ciekawe jest ono zależne nie tylko od czynników osobowościowych, ale w bardzo dużej mierze od języka, kultury, miejsca zamieszkania. Teoretycznie powinno wynosić od 125 do 150 wyrazów na minutę, ale każdy z nas ma nieco inne tempo wypowiedzi.
Zmiana rytmu w trakcie wypowiedzi może znamionować np. kłamstwo, albo próbę okrycia jakichś informacji.
Pauza
Przy rytmie wypowiedzi warto wspomnieć o pauzie. To po prostu przerwa (przemyślana, zaplanowana, celowa), którą mówca stosuje w pewnym momencie swojej wypowiedzi. Pauzy bardzo pomagają w podkreśleniu znaczenia pewnych fraz, bo porządkują przekaz przykuwając uwagę słuchaczy.
Artykulacja
To inaczej wymowa – sposób w jaki wymawiamy. To proces kształtowania dźwięku, a zwyczajnie rzecz ujmując wymawianie głosek.
Mówca mający problem z artykulacją, niewyraźnie wymawiający głoski może zostać posądzony przez słuchaczy o brak dbałości o wypowiedź, by nie powiedzieć niechlujstwo.
Fleksja
To odmiana wyrazów (formalnie zespół form gramatycznych), służących do oznaczania stosunków między wyrazami w danym zdaniu.
Wykorzystanie i znaczenie głosu
Człowiek za pomocą swojego głosu może słuchaczy zmęczyć, znużyć, uśpić, albo wręcz przeciwnie rozbudzić, zmotywować, porwać.
Kiedy i temat i przekaz (ton, rytm) rezonują z tłumem mówca może mieć realny wpływ na umysły i działania słuchaczy. Historia zna przykłady niezwykle inspirujących mówców, którzy potrafili zapanować nad ludźmi i zainspirować ich do konkretnego działania: Martin Luther King, Nelson Mandela, Franklin Roosevelt, Mahatma Gandhi, Oprah Winfrey czy Adolf Hitler.
Więcej o nich do przeczytania w artykule (link tutaj)
Kiedy mówimy, naszym słowom towarzyszą wskazówki, które pomagają słuchaczom w poprawnym zinterpretowaniu wiadomości. Dobrze jest te wskazówki stosować rozważnie.
Skuteczne wzorce wokalne to:
Grupy myśli
Inaczej frazowanie, to moduły znaczeniowe, na które dzielimy zdanie. Dzieląc całe zdanie na mniejsze segmenty znaczeniowe wzmacniamy nasz przekaz i pomagamy słuchaczom wyłapać najistotniejsze z naszego punktu widzenia informacje.
Prozodia
To tzw. tożsamość głosowa, czyli niepowtarzalny i charakterystyczny dla każdego mówcy zestaw składający się z akcentów/głośności, intonacji i rytmu/tempa.
Wybitni mówcy tak umiejętnie operują głosem, że nawiązują mocny kontakt ze słuchaczami i czynią swoją opowieść nie tylko ciekawą, wciągającą, inspirującą ale też powodują, że słuchanie ich jest po prostu przyjemnością.
Ktoś kiedyś powiedział, że “Ludzki głos jest najdoskonalszym instrumentem” – wykorzystujmy zatem ten instrument umiejętnie!
Może Cię zainteresować:
