Andriej Andriejewicz Gromyko urodził się w 1909 r. pod Homlem, we wsi Stare Gromyki, w rodzinie białoruskiej. W wieku 13 lat został członkiem Komsomołu, a od roku 1931 należał do radzieckiej partii komunistycznej. Dziś kilka słów w temacie “Andriej Gromyko – “Pan na NIE””

 

Andriej Gromyko – “Pan na NIE”

 

Uznaje się go głównie za polityka, ale był też ekonomistą. Studiował podyplomowo ekonomię i początkową podjął karierę naukową. Był wykładowcą na moskiewskiej Akademii Nauk ZSRR. Interesował się gospodarką USA, nawet opublikował na ten temat kilka książek.

Jednak finalnie wciągnęła go polityka. Piastował mnóstwo różnych funkcji Był m.in:

• szefem Departamentu Ameryk przy Ludowym Komisarzu Spraw Zagranicznych
• pracownikiem radzieckiej ambasady w Stanach Zjednoczonych
• delegatem na kilkunastu międzynarodowych konferencjach
• ambasadorem ZSRR na Kubie, następnie w Wielkiej Brytanii
• stałym przedstawicielem Związku Radzieckiego przy ONZ
• Ministrem Spraw Zagranicznych
• przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSRR

Co ciekawe był jednym z nielicznych dostojników, którzy przetrwali rządy praktycznie wszystkich sekretarzy generalnych Związku Radzieckiego – Stalina, Chruszczowa, Breżniewa i Gorbaczowa.

 

Na Zachodzie miał przydomek “Pan na NIE” / “Mister NIET”. Chociaż jak twierdził, sam częściej słyszał słowo “nie”, niźli sam je wypowiadał.

Mimo że był sztandarowym przykładem Kremlowskiej Szkoły Negocjacji, to jest też autorem powiedzenia, które bardzo cenię: “Lepsze dziesięć lat negocjacji niż jeden dzień wojny”.

 

 

Może Cię zainteresować:

Nikita Chruszczow i but negocjacyjny