Strategie lingwistyczne kobiet

Mężczyźni i kobiety różnią się zachowaniem językowym. Tradycyjne role obu płci są przeciwstawne, a mężczyźni często są uważani za dominujących mówców, podczas gdy kobiety w procesie rozmowy są umieszczane w roli podrzędnej. Dziś kilka słów w temacie “Strategie lingwistyczne kobiet”

Gdzieś przeczytałam, że kobiety mówią i słyszą „język więzi i intymności”, mężczyźni zaś „język informacji i statusu”.

Powszechny seksizm językowe (lingwistyczny) zwany formalnie asymetrią rodzajowo-płciową to nic innego jak dominacja rodzaju męskiego w polszczyźnie.

Najostrzejszym przykładem tego niech będzie Aleja Włókniarzy, czyli jedna z głównych ulic w Łodzi. Mieście, które w latach dwudziestych XIX wieku nie liczyło nawet 1000 mieszkańców, a które kilkadziesiąt lat później stało się jednym największych ośrodków przemysłu włókienniczego w Europie środkowo-wschodniej. W przemyśle włókienniczym pracowały tam tysiące ludzi. Problem w tym, że w znakomitej większości były to kobiety.

Jeszcze całkiem niedawno mieliśmy pana doktora oraz jego żonę – doktorową i ewentualnie córkę doktorównę.

Do dziś mamy mężczyznę pilota i czapkę pilotkę, czy marynarza i ubranie marynarkę.

Tzw. strategie lingwistyczne, których używają kobiety, pokazują brak pewności siebie i chęć otrzymania potwierdzenia swojej wypowiedzi.

Panie:

asekurują się pytajnikami w stylu „czyż nie?”, „nieprawdaż?” szukając wsparcia, u tych którzy mogliby cokolwiek potwierdzić, uwiarygodniając kobiecą wypowiedź,
nadużywają zdrobnień i eufemizmów, by zmiękczyć / złagodzić ton swoich wypowiedzi,
wykazują zdecydowanie więcej poprawności i uprzejmości w swoich komunikatach, a mniej przekleństw i wulgaryzmów w porównaniu do mężczyzn.

Lingwistyka feministyczna i feministyczne strategie lingwistyczne powodują, że wypowiedzi pań zazwyczaj nie są tak wyraźne, dobitne i przekonujące jak słowa panów. Nie mają ani odpowiedniego ładunku emocjonalnego ani prostej, ale jasnej, konkretnej i przemawiającej do słuchaczy struktury.

Ale co robić, skoro my kobiety od dziecka słyszymy:
“Baba z wozu, koniom lżej”
“Maże się jak baba”
“Babskie gadanie”

A dla odmiany mężczyźni słyszą:
“Męski uścisk dłoni”
“Męska decyzja”
“Polak potrafi”
“Klient nasz Pan”

Można m.in. pracować nad swoim przekazem (tu zarówno pisemnym jak i ustnym).

Należy: