Taktyka wet za wet (TFT) lub cios za cios to w angielskiej terminologii TFT, czyli ‘tit for tat‘ (wcześniej ‘tip for tap‘, albo ‘blow for blow‘).

 

Wet za Wet (TFT)

 

Pomimo negatywnych konotacji tłumaczenia (cios za cios) taktyka TFT opiera się ona na zaufaniu i współdziałaniu pomiędzy stronami procesu negocjacyjnego. Partnerzy negocjacyjni mają intencję się porozumieć i otwarcie idą na ustępstwa. Jedno ustępstwo z jednej strony i za nie ustępstwo strony drugiej – stąd nazwa wet za wet.

Rzecz jasna nie musi tu występować automatyzm czy matematyczna prawidłowość jeden za jeden. Bowiem znaczenie, albo też waga ustępstw mogą być różne. Zatem po dużym ustępstwie z jednej strony mogą nastąpić dwa mniejsze ze strony przeciwnej. Jednak obie strony muszą dążyć do wspólnych uzgodnień i satysfakcjonującego dla wszystkich uczestników procesu porozumienia. 

Metoda ta została opracowana przez Anatola Rapoporta amerykańskiego psychologa pracującego na modelach matematycznych i statystycznych. Prowadził badania multidyscyplinarne w obszarze matematyki, biologii, socjologii, etyki i filozofii. Stworzył on podwaliny matematycznego modelowania interakcji społecznych. Rozwijając naukę o ludzkim zachowaniu w sytuacji konfliktu. Rapoport skupił się na rozwiązaniach przynoszących porozumienie i  promowanie współpracy. Jego ostatecznym i chlubnym celem było wspieranie pokoju na świecie.

 

Oczywiście słuszne są tu wszelkie skojarzenia z wypracowanym przez prekursorów Program on Negotiation Harvard Law School modelem win – win negotiation.

 

Może Cię zainteresować:

sztuka ustępowania w negocjacjach